درمان اختلال هاضمه با مصرف «گشنیز» + توصیه طب سنتی-راهبرد معاصر
آخرین رده‌بندی فیفا در سال ۲۰۲۴/ ایران هجدهم دنیا و دوم آسیا توانیر: قطعی برق ۱۰ روز تا ۲ هفته آینده متوقف می‌شود / در تابستان سال آینده نیز ناترازی برق داریم ثبت نام بیش از ۴۴۰ هزار نفر در کنکور | اول دی؛ آخرین مهلت نام‌نویسی تداوم سیر صعودی نرخ بهره بین بانکی + جدول تصویب توافق‌نامه تجارت آزاد با ایران در سنای قزاقستان هشدار سازمان هواشناسی در مورد تشدید فعالیت سامانه بارشی در کشور دستور شناسایی مشترکانی که از ماینر استفاه می‌کنند صادر شد نماینده مجلس: حتی فقیرترین کشور‌های آفریقایی هم این حد از کاهش ارزش پول را ندارند مصر رئیس گروه دی۸ شد سخنگوی وزارت خارجه: حملات اسرائیل منجر به تخریب زیرساخت‌های غیرنظامی یمن شد وزرای کار و دادگستری وارد شیراز شدند طلای جهانی به زمین خورد!  متهمان ناآرامی در بیمارستان شهید جلیل یاسوج دستگیر شدند واکنش انصارالله به حمله هوایی اسراییل: به هر تجاوزی پاسخ می‌دهیم/ حمایت از غزه ادامه دارد حمله هوایی گسترده رژیم اسرائیل به صنعاء و الحدیده یمن + جزییات

درمان اختلال هاضمه با مصرف «گشنیز» + توصیه طب سنتی

درباره طبع گیاه گشنیز متخصصان طب سنتی نظرات متفاوتی دارند؛ برخی آن را سرد و خشک، برخی سرد و تَر و عده‌ای این گیاه را گرم و خشک توصیف کرده‌اند که تسکین‌دهنده التهاب معده، مقوی معده و میوه آن بندآورنده اسهال و کشنده کرم معده است.
تاریخ انتشار: ۰۸:۴۴ - ۲۲ دی ۱۴۰۲ - 2024 January 12
کد خبر: ۲۲۲۹۴۷

به گزارش راهبرد معاصر؛ گیاه گشنیز که با نام علمی Coriandrum sativum L شناخته می‌شود، گیاهی یکساله به ارتفاع ۲۰ تا ۷۰ سانتی‌متر است. گل‌های این گیاه سفید یا قرمز است. منشاء اولیه آن نواحی غرب آسیا، هند و قسمت‌های شرقی مدیترانه بوده است، اما امروزه در اروپا، آسیا و آمریکا می‌روید. پراکندگی آن در ایران نیز بیشتر در مناطق شمال شرق، شرق، غرب، شمال غرب و جنوب است.

اسانس میوه گشنیز ترشح شیره معده را تحریک می‌کند و بادشکن و ضداسپاسم است و در محیط آزمایش اثر ضدباکتری و ضد قارچ نیز دارد. کاربرد تایید شده آن برای درمان اختلالات هاضمه و از دست دادن اشتها است.

البته در طب مردمی علاوه بر موارد تایید شده به صورت موضعی برای درمان سردرد، ناراحتی‌های دهان و حلق، تنفس بدبو و مشکلات پس از زایمان به کار می‌رفته، اما به اثبات نرسیده است. در طب چینی علاوه بر موارد تایید شده در مراحل اولیه آبله‌مرغان و سرخک، هموروئید و افتادگی رکتوم (انت‌های روده بزرگ) کاربرد دارد. در طب هندی نیز در درمان خونریزی بینی، سرفه، هموروئید، دفع ادرار همراه با درد، اِدِم، مشکلات مثانه، استفراغ، اسهال آمیبی و سرگیجه کاربرد دارد.

بنابر اعلام دفتر طب ایرانی و مکمل وزارت بهداشت، در طب سنتی نام آن «کزبره» است. طبیعت آن طبق نظرات متفاوت سرد و خشک، سرد و‌تر یا گرم وخشک است. خواص آن شامل قابض بودن است. تسکین دهنده التهاب معده، مقوی معده و میوه آن بندآورنده اسهال و کشنده کرم معده است. غرغره کردن آب گیاه گشنیز در دهان جهت سوزش زبان مفید است همچنین گیاه اثر خواب‌آور، تسکین دهنده سردرد و سرگیجه دارد.

عوارض مصرف گشنیز

البته باعث تیرگی چشم می‌شود. مصرف زیاد آن تباه کننده ذهن و عامل ایجاد فراموشی و غم می‌شود. جایگزین آن برگ و تخم کاهو و مصلح آن تخم نیم برشت، سکنجبین سفرجلی و آب رازیانه است.

برای مصرف ۱۵۰ سی‌سی آب جوش را روی دو قاشق چایخوری گیاه له شده می‌ریزیم و پس از ۱۵ دقیقه صاف می‌کنیم. میزان مصرف میانگین روزانه ۳ گرم است که در یک بار مصرف حداکثر یک گرم توصیه می‌شود. به صورت دم کرده یک فنجان تازه بین وعده‌های غذا مصرف شود و شکل عصاره آن ۱۰ تا ۲۰ قطره بعد از غذا میل شود. / ایسنا

ارسال نظر
تحلیل های برگزیده
آخرین اخبار